“class =” ff-og-image-inserted “>
بازخورد مداوم و قطعه های ویروسی: واقعیت جدید برای نوازندگان مدرن
خسته شد کلیشه ، اما درست است: رسانه های اجتماعی زندگی ما را به بهتر و بدتر تغییر داده اند. از سیاست گرفته تا دوست یابی تحت تأثیر مجموعه ای از صفرها قرار می گیرد. فن آوری های جدید همچنین فرصتی را برای ارتباط تقریباً با هر کسی با کلیک یک دکمه فراهم می کنند و به افراد امکان دسترسی بی سابقه به کسانی که آنها را دوست دارند و از آنها متنفرند می دهد. این که آیا Wondagurl پس از ارسال Instagram DM برای طرفداران دریک تولید می کند یا طرفداران زیادی که رسانه های اجتماعی ریحانا درخواست موسیقی جدید می کنند ، نزدیکی طرفداران و هنرمندان در حال حاضر در اینترنت در نحوه گوش دادن ، تبلیغ ، ایجاد و درک موسیقی تغییر کرده است. این برای خود موسیقی و هنرمندان سازنده آن چه معنی دارد؟
قبل از انفجار شبکه های اجتماعی ، انتقادات عمدتاً مربوط به مجلات موسیقی ، fanzines یا وبلاگ ها و انجمن ها پس از انتشار یک آهنگ یا آلبوم بود. بدون فشار عمومی ، تا حدی به دلیل دسترسی محدود ، راه یادگیری آخرین اخبار آلبوم یا آهنگ منتشر شده با ثبت نام در یک باشگاه هواداران ، تماشای تلویزیون یا گوش دادن به رادیو بود. مدیران لیبل و خود هنرمندان امیدوار بودند که طرفداران از مواد تبلیغاتی به اندازه کافی برای سرمایه گذاری در یک آلبوم لذت ببرند. یکی دیگر از عناصر آزمون ترفند یک نوازنده پخش آهنگ های منتشر نشده در یک تاریخ تور بود ، امیدوارم که در یک ضبط بوتلگ حفظ شود که سپس به طور گسترده ای بین دست ها و اشتراک فایل پخش می شد. سپس ، شبکه های اجتماعی و سیستم عامل های اشتراک موسیقی همه چیز را تغییر دادند.
دسترسی و سهولت بارگذاری موسیقی در MySpace یا Soundcloud برای به اشتراک گذاشتن با طرفداران انقلابی بود. سایت های رسانه های اجتماعی مانند اینستاگرام و توییتر با محدودیت زمانی در ویدیوها راهی جدید برای تبلیغ موسیقی شدند. نسخه های کوتاهتر هر دو پروژه به پایان رسیده و ناتمام را می توان مستقیماً از طریق تلفن همراه بارگذاری کرد تا هزاران نفر در عرض چند ثانیه ببینند و درباره آنها نظر دهند. بنابراین ، واسطه تبلیغاتی قطع شد. به جای اینکه منتظر بمانند تا پس از انتشار برای بازخورد عمومی ، اکنون هنرمندان می توانند نظرات خود را در مورد مطالب جدید بلافاصله از طریق قطعه ارائه دهند.
این کلیپ های 30 ثانیه ای یا کمتر زندگی خود را به خود اختصاص می دهند ، و امکاناتی را فراهم می کنند که آینده چگونه می تواند به نظر برسد قابلیت ضبط صفحه و افزونه های بارگیری فیلم این قطعات موسیقی را حفظ می کند که حتی با پشتکارترین مدیران نمی توانند اینترنت را از بین ببرند. این تبادل موسیقی برای بازخورد ، کاملاً رایگان انجام می شود ، می تواند جای آلبوم را تعیین کند یا حتی تمام مشاغل را ایجاد کند. کافی است نگاهی به TikTok و موسیقی قبلی آن بیاندازید. هر دوی آنها به عنوان صفحه پرتاب ستاره های DaBaby ، Jack Harlow و Lil Nas X با کلیپ های کوتاه از آهنگ هایی که برای میم ها و رقص ها مورد استفاده قرار گرفته اند ، خدمت می کنند. با این حال ، انتظارات تعیین شده توسط این کلیپ ها می تواند منجر به ناامیدی شود.
عضو موسس Gothboiclique narc fish می گوید ، “من احساس می کنم که آهنگ [مداحان] را دقیقاً مدیون آنها هستم.” اینترنت نه تنها بر چگونگی گوش دادن به موسیقی ما از طریق خدمات پخش جریانی تأثیرگذار است ، بلکه همچنین به نظر می رسد که آن محصول نهایی حتی اگر به بازار عرضه شود به نظر می رسد. با گذشت زمان ، قطعه ها و نشت ها ناخواسته به ایستاده ای برای آهنگ های کامل تبدیل شده و ماه ها تا سال ها طرفداران گرسنه را از خود خسته کرده اند. Isaiah Rashad ، یکی از چهره های دست و پاگیر رپ ، به ویژه برای انتشار قطعات بدون پیگیری مشهور است. subreddit طرفداران وی بیش از صد قطعه منتشر نشده و نشتی کامل با بارگیری ، اعتبار تولید کننده و سطح کیفیت را جمع آوری کرده است. علی رغم اینکه آخرین پروژه راشاد در سال 2016 منتشر شد ، جامعه پیرامون حفظ این مواد از چهار سال گذشته طرفداران گرسنه خود را نگه داشته است. Fishnarc توضیح می دهد: “نسخه های اصلی و بایگانی وجود دارد.” “افراد با داشتن بایگانی […] به شدت شناسایی می شوند زیرا هویت دیگری در یک هویت می دهد.”
از بسیاری جهات ، یک تصمیم بازاریابی هوشمندانه است ، خواه عمدی باشد یا نه. ایجاد ایده انحصار و رمز و راز ساخته شده توسط طرفداران از طریق انجمن های آنلاین ، همان چیزی است که می تواند اشعیا رشاد یا علاقه مندان زیرزمینی Death Grips را از محو شدن در تاریکی ، با شکستن انتظار برای مطالب جدید در یک برنامه منظم ، جدا کند. با این حال ، انتظارات پرشکوهی که توسط قطعه ها و نشت ها تنظیم شده است ، می تواند یک حلقه فوری از بازخورد و انتظار ایجاد کند ، که می تواند به حق تبدیل شود.
ایجاد حساب در چند ثانیه و غوطه ور شدن در آن از هر زمان دیگری آسان تر شده است. یک انجمن یا مکالمه فوری نگاهی گذرا به پست اخیر عزیز PC Music ، چارلی XCX از ویدیویی که در حال رقصیدن است ، نظراتی را در مورد درخواست های جدید موسیقی ، درخواست های سرکوب آلبوم و نسخه های لوکس آلبوم اخیر او How I’m Feeling Now منتشر کرده است که در ماه مه منتشر شد. درخواست موسیقی جدید از هنرمندان مورد علاقه شما به اندازه کافی بی گناه به نظر می رسد ، اما هنگامی که هنرمندان فقط می خواهند طرفداران از کاری که ممکن است ماهها یا سالها روی آن کار کرده باشند لذت ببرند طاقت فرسا می شود.
رپ مستقر در Chattanooga ، bbymutha ، مورد انتظار او را آزاد کرد Muthaland در ماه آگوست به طور انحصاری در Bandcamp ، هم برای پخش جریانی رایگان و هم برای بارگیری رایگان. پس از اینکه یک طرفدار درباره انتشار آلبوم در سیستم عامل های بزرگتر توییت کرد ، رپر ، نام واقعی Brittnee Moore ، پاسخ داد:
چند هفته قبل ، در پاسخ به طرفداران شکایت از قیمت بیست دلاری برای بارگیری ، وی گفت ، “کسی سعی می کند حال من را برای شارژ بد کند فقط بخشی از دلیل ترک این کار است. عوضی احساس نمی شود که توسط همان **** هایی که خواستار دسترسی به گه های من هستند ، ارزشمند باشد. ” مور فقط یکی از بسیاری از نوازندگانی است که علیه حق تولید شده توسط شبکه های اجتماعی عقب می رود و او یکی از معدود افرادی است که به دلیل آن موسیقی را ترک کرده است.
برای هر هنرمند باهوشی در شبکه های اجتماعی مانند Lil Nas X و Vince Staples ، هر دوی آنها به تفسیر و یادداشت هایی می پردازند که تقریبا آنها را از نهادهای جداگانه جدا می کند از موسیقی خودشان ، انبوهی از نفرت وجود دارد که هنرمندان با آن روبرو هستند ، و این برای اقلیت ها تقویت می شود. ریکو نستی ، معروف به مارک رپ پانک و حس مد به همان اندازه بلند ، به ما می گوید ، “لعنت ، من یک دختر هستم. احساس می کنم همه به ظاهر من حمله می کنند. این ممکن است فقط قسمت حساس من باشد. اما آنها این کار را انجام می دهند زیرا ما دختر هستیم زیرا آنها می دانند که این به احساسات شما آسیب می رساند. گاهی اوقات من خودم را از روی قصد زشت جلوه می دهم ، فقط برای اینکه آنها بتوانند چیزهایی برای گفتگو داشته باشند. ”
اگرچه رسانه های اجتماعی به محلی برای گفتگوهای بازتر در مورد سلامت روان تبدیل شده است ، اما همچنین مکانی است که بیشترین آزار و اذیت رخ می دهد ، خواه شرم آور بودن بدن بیلی ایلیش باشد یا نظرات همجنسگرایانه نسبت به Lil Nas X. علاوه بر این ، یک اجبار برای به اشتراک گذاشتن باعث شده است که سیستم عامل های رسانه های اجتماعی به عنوان مجلسی برای تخریب سلامت روان عمومی توسط هنرمندانی مانند Azealia Banks و Kanye West که میلیون ها نفر در زمان واقعی مشاهده و بحث می کنند ، باشد.
تلنگر یک تصویر نادرست از کمال است که می تواند از طریق پست های دقیق و خروجی ایجاد شود. رسانه های اجتماعی به طرفداران و هنرمندان این امکان را می دهند تا محیط های کاملاً مناسب خود را با لیست های دنبال شده با دقت تنظیم شده ، قابلیت خصوصی سازی حساب ها و خوراک هایی که می توانند به همان اندازه که می خواهید تزئین کنند ، تهیه کنند. کاملاً آنلاین بودن آسان است ، بنابراین فراموش می شود که هنرمندان هنوز هم انسانی در پشت این حساب ها هستند.
“من فکر می کنم چیزی که من از آن متنفرم و مردم از دیدن من شخصاً می گویند متنفرم. “اوه خدای من ، تو واقعی هستی.” “ریکو نستی توضیح می دهد. “این گه وحشتناک است. احساس واقعی نمی کند این باعث می شود کسی احساس کند ، … لعنتی n *** a ، آیا من واقعی هستم؟ من کی هستم؟ ’فکر می کنم این واقعا غیرانسانی است.” قطع ارتباط ایجاد شده توسط شبکه های اجتماعی می تواند باعث ایجاد محصولی از مردم شود و هنرمندان را به چیزی غیر از خالق محتوا تبدیل کند تا بدون ذهن مصرف شود. در دریای هزاران حساب میم بی چهره در اینستاگرام که محتوای جدید ، مدل هایی با زیبایی خوراک متناسب و حساب های توییتر را مدیریت می کنند و توسط تیم های روابط عمومی مدیریت می شوند ، قابل درک است که تشخیص اصل از کلاهبرداری دشوار است.
در حالی که مشارکت در رسانه های اجتماعی اختیاری است ، بسیاری از هنرمندان احساس می کنند که این امر برای حفظ ارتباط ضروری است. این سازش تأسف برانگیزی است که بسیاری احساس می کنند مجبور به انجام آن هستند و به دلیل حفظ زندگی خود و صنعت خود ، مقدار مشخصی از حریم خصوصی را رها می کنند. با یک نگاه به فیدهای رسانه های اجتماعی رپ مستقر در مریلند ، IDK ، مقدمه ای کاملاً کامل فراهم می شود – در مورد محبوبیت وی ، عکس سلفی یا عکس مناسب و تبلیغات موسیقی ، تأملاتی وجود دارد. این طبیعی به نظر می رسد و احساس می شود ، اما برای IDK می تواند به یک بار سنگین تبدیل شود.
“من واقعاً به رسانه های اجتماعی اهمیت نمی دهم.” “کاش مجبور نشدم صادقانه از آن استفاده کنم. که هرگز وجود نداشته است. کاش همه چیز را با موسیقی می گفتم. من این واقعیت را دوست ندارم که هر از گاهی مجبور شوم یک عکس بگذارم ، وقتی احساس می کنم خوب به نظر می رسد. اما در مقایسه با مکانی که می خواهم باشم ، در مراحل اولیه کارم نیز هستم. و در حال حاضر این یکی از کارهایی است که من انجام می دهم. بنابراین من فقط این کار را به روشی انجام می دهم که برای من درست باشد. “
ریکو نستی تجربه ای را در بارسلونا به خاطر می آورد که به او یادآوری می کند چقدر مهم است که هنرمندان گرفتار در نمای نباشند که نمی توانند آن را ادامه دهند. . “یک بار من در حال اجرای یک نمایش بودم و در بارسلونا بودم. داشتم روی اسید می افتادم و در اتاق رختکن بودم و موها و آرایشم را تمیز کردم. مردم داشتند ترس و پیراهنم را برطرف می کردند و من فقط خودم را رها کردم. من به همه گفتم که دیگر دست از لمس من بردارند زیرا احساس می کردم آدم نیستم. احساس می کردم عروسکی با اندازه زندگی هستم. این لحظه واقعاً عمیق بود. من برای افرادی که احساس می کنند در مارک تجاری خود گیر افتاده اند احساس بدی دارم ، اما به همین دلیل است که خود بودن بسیار مهم است. سپس ، مارک شما هرچه باشد ، مجبور نیستید آن را مجبور کنید. شما فقط می توانید همان چیزی باشید که هستید. “
با توجه به نکته مثبت تر ، رسانه های اجتماعی همچنین ورود هواداران را برای ورود به سیستم راحت تر کرده اند. آنچه می خواهند ببینند و بشنوند. ریکو نستی می گوید: “شما فقط تکه هایی از این قبیل را ارسال می کنید ،” چه کسی در این مورد می شنوید؟ “و طرفداران ما به هر کسی که آنها را بشنوند حمله خواهند کرد.” “و نکته بعدی که می دانید ، اگر آنها آن را دوست داشته باشند ، یک ویژگی لعنتی دارید.” هنرمندان همچنین به طور مرتب از رسانه های اجتماعی برای کنترل طرفداران درمورد آنچه که بیرون می آید استفاده می کنند ، خواه نظر سنجی توییتر باشد که در مورد اینکه کدام آهنگ ابتدا منتشر می شود یا نظرات در مورد کالا قبل از انتشار رای دهند.
حتی با وجود قرنطینه ، تورهای ایمن موسیقی را برای نوازندگان غیرممکن می کند ، محبوبیت کنسرتهای زوم و پرسش و پاسخ ، جشنواره های Minecraft با هدایت افرادی مانند 100 Gecs و Travis Scott و خدمات اشتراک مانند Patreon این کار را آسان تر از همیشه برای هنرمندان تا بتوانند کارهای خود را در دسترس و صمیمی تر کنند و در عین حال شغل خود را در یک زمان دردسرساز حفظ کنند.
بیش از همه ، رسانه های اجتماعی معنای طرفدار بودن را تغییر داده اند و جوامعی پر جنب و جوش را برای پیوند افراد همفکر در کشورهای مختلف ، مناطق زمانی و زبان ایجاد کرده اند. همچنین به هنرمندان بزرگ و کوچک این امکان را داده است که مخاطبانی بسیار فراتر از شهر و کشورشان را پیدا کنند و با آنها ارتباط برقرار کنند. مدیر پیشکسوت و A&R Nigil Mack با دیدن تأثیر شدیدی که یک هنرمند می تواند فراتر از موسیقی داشته باشد ، غریبه نیست. مک در سال 2009 اندکی پیش از انتشار اولین آلبوم “مرد روی ماه: پایان روز” ، هنرمند در حال ظهور “كید كودی” را امضا كرد كه به شدت با مضامین سلامت روان و فشارهای موفقیت روبرو بود. “شما می توانید پیام خود را ، بدون توجه به اینکه پیام شما چیست ، به جهانیان منتقل کنید. رسانه های اجتماعی دنیا را به هم متصل می کنند. » “یک بچه در اوکلاهما می تواند با یک بچه در ایسلند صحبت کند. آنها کمی درباره موسیقی ، فرهنگ و همه چیز صحبت می کنند. این چیز زیبایی است. “
در این عصر رسانه های اجتماعی ، موسیقی و هنرمندانی که آن را ایجاد می کنند ، با تعداد جریان ، تعداد دنبال کنندگان و معیارهایی که به عنوان ابزار ارزیابی یا اعتبار استفاده می شوند ، به محصولی تبدیل شده اند. همانطور که سنگینی رسانه های اجتماعی و بازخورد مداوم می تواند خرد کننده باشد ، IDK یادآوری مهمی را برای هنرمندان و طرفداران فراهم می کند که در آن باید تمرکز شود: “اگر کسی خود را از طریق هنر بیان می کند ، همان چیزی است که هنر قرار است باشد ، چگونه می توانید به آنها بگویید که این عبارت درست است یا غلط؟ “
نوشته شده توسط جید گومز ، مصاحبه ها توسط جک آنگل
< div class = "article-bottom-event">
همچنین << / p>
کبوترها و هواپیماها همه چیز در مورد کشف موسیقی ، حمایت از هنرمندان جدید است ، و ارائه بهترین موسیقی به صورت آنلاین و IRL. ما را در توییتر و اینستاگرام دنبال کنید.